Marco Pola - Scondete pur
Scondete pur, scondete pur, Maria!
Sono na zesa o dentro 'nte na nugola.
O 'n mez all'erba. Opura 'nte l'ombria
dei boschi, come 'n nif de parissola.
Scondete pura come n'af golosa
entel cor de na rosa
o sgola, sgola, sgola
lontana da sti crozzi che me stofega,
traversa pura 'l mar per nar sconderte
come 'n granel de polver su sta tera
piena de zimiteri,
te sarai sempre chi, fresca e lizera,
ligada come sempre ai me pensieri.
Nessun commento:
Posta un commento